ถ้าหากพูดถึงหนังที่เหล่าบรรดาพ่อแม่จะจูงลูกเข้าไปชมในกันโรงภาพยนตร์ในช่วงนี้ ก็คงไม่พ้นหนังไทยที่เน้น CG ที่ชื่อว่า "สมิง" ภาพยนตร์เรื่องนี้เลือกที่จะเล่าเรื่องราวของการสูญเสียของสองฝ่ายระหว่างตัวเสือสมิงและมนุษย์นั้นเอง แต่ก่อนที่เราจะมาพูดถึงเรื่อง CG และบทของภาพยนตร์ที่เป็นหัวใจหลักของเรื่อง แอดมินชื่นชมสิ่งที่ดีที่สุดในหนังเรื่องนี้ก่อนเลยแล้วกัน นั้นก็คือความสวยงามของการถ่ายภาพการการวางองค์ประกอบต่างๆ ของภาพซึ่งถือว่าดูพิธีพิถันและใส่ใจและออกมาใกล้เคียงกับหนังใหญ่ทางตะวันตกเลยทีเดียว แต่อีกสิ่งหนึ่งที่ขัดกับภาพอย่างแรกที่เจอนั้นก็คือซาวน์ของหนัง มันดูไม่เข้ากับภาพอย่างยิ่งแทบจะไม่มีจังหวะให้มีเสียงเงียบในหนังเลยทีเดียว ไม่ว่าจะเป็นฉากธรรมดาๆก็ยังยัดใส่ซาวน์แบบว่าอลังการราวกับฉากไคล์แม็กในดาวินชี่โค้ท แม้กระทั้งฉากเข้าป่าที่ควรจะใช้เสียบเงียบๆหรือใส่เสียงธรรมชาติแต่หนังกลับเลือกใส่เสียงซาวน์ประดิษฐ์เข้ามาในหนัง ซึ่งมันขัดกันอย่างมาก บางฉากที่ผู้กำกับใช้วิธีถ่ายภาพให้เหมือนกับเป็นมุมมองของเสือที่กำลังย่องเข้าหามนุษย์ก็ยังไม่วายใส่ซาวน์เสือคำรามเข้ามาอีก เหมือนกับว่ากลัวคนดูไม่รู้ว่านี้คือมุมมองของเสือ และนี้ก็คือจุดผิดพลาดของหนังเรื่องนี้อย่างแรก

จุดผิดพลาดต่อมาก็คือ CG ที่เปรียบเสมือนจุดขายของเรื่องนี้ ที่มีแบบเนียนบ้าง เกือบเนียนบ้างหรือไม่เนียนเลยก็มี ซึ่งแอดมินก็เข้าใจว่าจะเอาไปเปรียบกับหนังฟอร์มยักษ์ตะวันตกแบบนั้นก็คงไม่ได้ ซึ่งแอดมินก็ไม่ได้หวังไว้ขนาดนั้นอยู่แล้ว แต่ยังผิดหวัง หนังกล้าที่จะขน CG ออกมามากมายหลายฉากจนแทบ 80 เปอร์เซ็นต์ของเรื่องเลยก็ว่าได้ ที่นอกจากตัวเสือที่โผล่ออกมาหลายฉากหลายซีนแล้ว ทีมงานยังขน กระต่าย สุนัข กวาง และครึ่งคนครึ่งเสือ ออกมาเป็น CG อีกด้วย  แม้กระทั่งฉากสุนัขบ้านๆเห่า ทีมงานก็ยังใช้สุนัขเป็น CG? และที่เลวร้ายที่สุด ก็ CG ไอ้ตัวที่ออกมาตอนหนังจบที่บอกคนดูว่ามีอะไรให้ดูอีกนั้นแหละซึ่งเป็นสิ่งที่ตอกย้ำให้ผู้ชมลืมภาพของ CG เสือ (บางฉาก) เนียนไปหมดทั้งสิ้น ส่วนเรื่องบทก็ตกม้าตายคล้ายกับ CG เหมือนกัน โดยไอ้นั้นก็ดีไอ้นี้ก็จะเอา ก็เลยเขียนบทให้ตัวละครมีออกมามากมาย เกินความจำเป็น มิหน่ำซ่ำยังใช้ตัวละครไม่คุ้มกับที่เขียน ไม่ว่าจะเป็นการใส่พรานเขมร พรานฝรั่ง พรานจีนอะไรต่อมิอะไรเข้ามามากมายแล้วจับใส่คำคมเข้าไปในคำพูดตัวละคร  แถมยังพยายามจะให้หักมุม(ซึ่งมันไม่ใช่) เพราะไม่ได้ปูเนื้อเรื่องมาก่อนและไม่มีเหตุผลรองรับ ส่วนในเรื่องการแสดงก็ยังดูแข็งไม่ลื่นไหล อาจเป็นเพราะบทพูดที่ดูประดิษฐ์และซาวน์เวอร์ที่ยัดใส่มา ก็เลยการเป็นเหมือนโฆษณาซะมากกว่าภาพยนตร์ ซึ่งทั้งหมดทั้งมวลแล้วจึงทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้เปรียบเสมือนกับโฆษณาชิ้นยาวที่ภาพสวยแต่พอซื้อสินค้ามาแล้วใช้ไม่ดีเหมือนกับโฆษณา