ย้อนเวลากลับไปเมื่อประมาณ 6 ปีที่แล้ว ตอนนั้นตัวผมเองอายุได้ราว ๆ 11 ปีได้ ผมเป็นเด็กวัดธรรมดา ๆ คนหนึ่งที่ได้อาศัยอยู่กับหลวงลุงที่กุฎิใหญ่ ณ วัดแห่งหนึ่ง ผมออกตัวไว้ก่อนตรงนี้เลยว่า ผมเป็นคนขี้กลัวผีมากถึงมากที่สุด แล้ววันนั้นเองในขณะที่ผมกำลังตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงียผมเดินลงมาชั้นล่างของกุฎิ ผมก็เลือบไปเห็นตู้ใบหนึ่งซึ่งผมไม่รู้มาก่อนเลยว่า มันได้ตั้งอยู่ตรงนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่ ผมก็แปลกใจนิด ๆ อยู่เหมือนกัน แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร

แต่อยู่มาวันหนึ่ง ผมได้ฝันว่าตัวเองกำลังจะไปฉี่ ซึ่งพอตื่นขึ้นมาผมฉี่แตกใส่กางเกงสะงั้น!! โอ้วเจ้ากรรมในใจคิดตอนนั้น ให้ตายเถอะนี่! เราต้องไปเปลี่ยนกางเกงข้างล่างหรอเนี่ย ปกติวัดมันก็น่ากลัวอยู่แล้ว ซึ่งผมรีบเดินออกจากห้องอย่างไว ทันใดนั้นเองก็มีเสียง เสียงหนึ่งผมขนลุกไปหมดทั้งตัว ผมเลยตัดสิ้นใจหันกลับไปมองที่ไหนได้เสียงหลวงตานี่เอง ท่านถามว่าผมจะไปไหน ผมเลยอ้างบอกกับท่านว่า จะไปฉี่ครับ พอเดินลงมาถึงชั้นล่างผมก็ได้ยินเสียงตึก ๆ เหมือนใครวิ่งลงบันใดไป ผมนี่เสียววูบ เลยทำใจดีสู้เสือไม่หันมองซ้ายมองขวา พอลงมาปุ๊ป

โอ้วแม่เจ้า ผมเห็นหัวคนลอยอยู่ข้างนอกหน้าต่าง ผมวิ่งแบบไม่คิดชีวิตออกจากกุฎิใหญ่เลย พอจะออกได้แค่นั้นแหละ ตู้เจ้ากรรมนั่นมันก็กลับเข้ามาในหัวผมพอดี ผมจึงหันไปมองเท่านั้นเอง แม่เจ้า! ผมเห็นผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ในกระจก ผมนี่ร้องไห้ไม่ออกเลย ผมเลยวิ่งไปหยิบจักรยานปั่นออกนอกวัดตรงกลับบ้านไปเลย ตอนนั้นผมจำได้ัว่า เวลาประมาณตี 2 กว่า ๆ แล้วด้วย (ผมร้องไห้แบบว่า คุณ ๆ คงจะเข้าใจกันนะสำหรับคนที่เคยเจอ) กลับไปถึงบ้านผมรีบเคาะประตูเรียกย่าให้ย่ามาเปิดประตูให้ ย่าผมเลยถามว่ากลับมาทำไมดึกดื่นป่านนี้แล้ว ผมกอดย่าร้องไห้แล้วบอกกับย่าว่าผมโดนผีหลอกย่าเลยรีบเอาผมเข้าบ้าน

ตอนนั้นผมจำได้ว่า ปู่เป่าคาถาอะไรสักอย่างที่กระหม่อมของผมเลยทำให้ผมหลับไปแบบไม่รู้ตัวเลย พอตื่นเช้าขึ้นมาผมได้กลับไปที่วัดอีกครั้ง ผมเห็นพระเณรตามหาผมกันทั่ววัด ผมเลยเล่าให้เค้าฟัง เค้าเลยบอกว่าตู้นั้นอ่า! มีผู้หญิงกินยานอนหลับ แล้วนั่งคุกเข่าอยู่หน้าตู้เพื่อจะฆ่าตัวตาย เมื่อผมได้รู้ความจริงดังนั้น ผมนี่ถึงกับอึ้งไปเลยช่วงขณะ ไม่อยากจะเชื่อว่าจะเจอด้วยตัวเองจัง ๆ แบบนี้

ขอบคุณประสบการณ์หลอน ๆ แบบนี้ จากคุณ : Thititwat

Credit : yamsayong

By Admin Park